นั่งคอยรถเมล์ ไม่รู้เมื่อไหร่จะมา
ก็เซ็งนักหนา เสียดายเวลาหายใจ
หลายคันผ่านมา ไม่ใช่คันที่จะไป
โอ้ย..เมื่อยหัวใจ
อิจฉาใครๆ เขาได้ไปก่อน
เหมือนคอยเข้าใจ ไม่รู้เมื่อไหร่จะเจอ
ได้แต่ชะเง้อ เรื่อยไปด้วยใจรุ่มร้อน
เรื่องมากตรงไหน แค่อยากเจอคนแน่นอน
ได้แต่กอดหมอน เมื่อไหร่หนอเราจะโชคดี
สมควรจะเจอกันแล้ว
สมควรจะมาได้แล้ว..ใช่ไหม
ฉันกำลังมีไฟ ก็อยากจะรักซักที
อยากจะมีคนเอาใจ จับมือกันไปคงสุนทรี
ยิ่งคิดยิ่งอยากมี เมื่อไหร่จะมา...
นั่งคอยรถเมล์ ก็คิดถึงใจตัวเอง
อารมณ์มันเซ็ง เบื่อดวงชะตาเชื่องช้า
คันที่เฝ้าคอย ทำไมหนอยังไม่มา
ไอ้คันที่มา เดี๋ยวมา เดี๋ยวมา ก็ไม่ได้คอย
สมควรจะเจอกันแล้ว
สมควรจะมาได้แล้ว..ใช่ไหม
ฉันกำลังมีไฟ ก็อยากจะรักซักที
อยากจะมีคนเอาใจ จับมือกันไปคงสุนทรี
ยิ่งคิดยิ่งอยากมี เมื่อไหร่จะมา...
นั่งคอยรถเมล์ ก็คิดถึงใจตัวเอง
อารมณ์มันเซ็ง เบื่อดวงชะตาเชื่องช้า
คันที่เฝ้าคอย ทำไมหนอยังไม่มา
ไอ้คันที่มา เดี๋ยวมา เดี๋ยวมา ก็ไม่ได้คอย
คนที่เราคอย หลงคอย หลงคอย ทำไมไม่มา